13. Special Chapter "Happy birthday Kylie!"

                                   Kylie's POV 

  Jasne promienie wpadające przez okno zaczęły oświetlać moją twarz. Zmrużyłam powieki lekko je otwierając. Przewróciłam się drugi bok i w tym samym czasie z mojego iPhona wydobyła się melodia, oznaczająca, że muszę wstać. Jęknęłam i szybko przejechałam palcem po ekranie. Wyskoczył mi od razu Facebook i kilka powiadomień. Zmrużyłam oczy, nie wiedziałam o co chodzi. Kliknęłam na kolejne przychodzące powiadomienie które pojawiło się na górze ekranu. Przeczytałam je i od razu "wyskoczyłam" z łóżka i podbiegłam do kalendarza wiszącego na przeciwko. No tak, dziś moje urodziny.   

-Hej, widziałaś gdzieś Ali?- zapytałam jakąś dziewczynę z mojej klasy z która mijałam się na korytarzu. 
-Nie widziałam jej- odpowiedziała.- wszystkiego najlepszego tak w ogóle- dodała z uśmiechem.
-Dziękuje- odpowiedziałam i posłałam rudej przyjazny uśmiech. 
Podeszłam szybkim krokiem do mojej szafki. Wyjęłam z niej książki do angielskiego, chemii i biologii. Zapowiada się ciekawy dzień w szkole. 

-Każdy zrozumiał temat?!- krzyknął mój chłopak do uczniów którzy jak najszybciej opuszczali klasę. - jasne- mruknął szatyn pod nosem kiedy nie usłyszał odpowiedzi. Gdy już praktycznie wszyscy wyszli z klasy, dopiero zamknęłam zeszyt kończąc przepisywać notatkę z tablicy. 
-Do widzenia!- krzyknęły jakieś dziewczyny. Spojrzałam na Justina. Chłopak podszedł do drzwi od klasy i zamknął ją na klucz. To mi się podoba Pnie Bieber. 
Zanim się zorientowałam, chłopak stanął przy mojej ławce. Wstałam z krzesła, a on od razu wpił się w moje wargi. Namiętnie oddałam pocałunek. 
-Wszystkiego najlepszego, skarbie- mruknął i złączył nasze usta ponownie. Uśmiechnęłam się.
-Dziękuję- odpowiedziałam. 
-Po lekcjach zabiorę cię gdzieś- powiedział tajemniczo i pogładził kciukiem mój policzek.
-Nie lubię niespodzianek- mruknęłam. Teraz będę przez cały dzień w szkole myśleć, co wymyślił. Ugh.  
-Tą polubisz- powiedział uśmiechając się.
-Każdy tak mówi- zaśmiałam się.- idziesz na mecz?- spytałam po chwili. Dziś w naszej szkole odbywa się mecz koszykówki. Szczerze? Wątpię, że wygramy. Szkoła z którą gramy jest naprawdę świetna. 
-Wpadnę popatrzeć-zaśmiał się.- na ciebie- dodał po chwili.- jaka ty słodka.- powiedział czule i złapał mnie za policzek. Zmrużyłam oczy nie wiedząc o co mu chodzi. Dotknęłam dłonią swojego policzka. Zarumieniłam się.
-Ej!-pisnęłam.- nie jestem słodka- mruknęłam. Naprawdę, nienawidziłam jak ktoś mówił, że jestem słodka. 
-Dla mnie jesteś, księżniczko- powiedział i ponownie złączył nasze usta. 
-Kocham Cię-wszeptałam między pocałunkami. 
-Ja ciebie bardziej 

Szłam długim korytarzem w celu pójścia na sale gimnastyczną, chciałam zobaczyć ile przegrywamy i jak radzi sobie Mike. Od razu usłyszałam krzyki, dźwięki gwizdka i oklaski. 
Weszłam po schodkach na boczne trybuny i usiadłam na pierwszym lepszym krześle. 
-Przerwa!-krzyknął sędzia przez megafon, a wszyscy zawodnicy zbiegli się do swoich trenerów. Zerwałam się z trybun i zbiegłam po schodach. Przeszłam szybko pod trybunami i dotarłam do naszej szkolnej drużyny. 
-Mike!-krzyknęłam do bruneta, który od razu się odwrócił i spojrzał na mnie lekko się uśmiechając. Powiedział coś do chłopaków z którymi rozmawiał i podbiegł do mnie.
-Hej mała-rzucił i rozłożył ręce w celu przytulenia mnie, ale ja się lekko odsunęłam.
-Przepraszam najmocniej, ale śmierdzisz- wybuchnęłam śmiechem. Kilka dziewczyn z trybun spojrzało na mnie i na Mika. Nie powiem- Mike jest mega przystojny, na jedno klaśnięcie, laski są jego. Wygrałam życie przyjaźniąc się z nim, z resztą Alison też. A tak w ogóle.
-Widziałeś dziś Ali?- zapytałam spoglądając ukradkiem na szatyna.- nie odbiera w ogóle ode mnie telefonu!- jęknęłam. Byłam lekko zdenerwowana, jeszcze po tym co Mike powiedział:
-Nie widziałem je nigdzie.
-Okey- powiedziałam zrezygnowanym głosem. 
-Dalej chłopaki, wracamy na boisko! No już, już!-usłyszałam głos trenera. 
-Muszę lecieć- rzucił oddalając się ode mnie.- trzymaj kciuki, pączku- zaśmiałam się i wystawiłam brunetowi język. 
-I tak przegracie!- krzyknęłam do Mika, który biegł w stronę boiska. Uśmiechnęłam się pod nosem i skierowałam się do wyjścia. Jeszcze biologia i jesteś wolna. Przecież dziś moje urodziny. Osiemnaste, Kylie. Teraz zdałam sobie sprawę, że Mike nic nie wspomniał o tym, nie złożył życzeń. Z mojej twarzy zniknął uśmiech. On zawsze pamięta....

Siedziałam w salonie na kanapie i jadłam obiad, wpatrując się tępo w jakiś beznadziejny program na MTV. Spojrzałam na zegarek na ścianie obok telewizji. 16:03. Nagle usłyszałam pukanie do drzwi. Odłożyłam na stolik spaghetti i zaczęłam iść do drzwi, poprawiając swoje ubrania i włosy. Pociągnęłam za klamkę i od razu na moje usta wkradł się mały uśmieszek. 
-Witam piękną- powiedział Justin i pocałował mnie w usta. 
-Heej- mruknęłam i wpuściłam chłopaka do środka. 
-Gotowa?!-krzyknął od razu gdy zamknęłam drzwi. 
-Na tą twoją niespodziankę, ta?- uniosłam brwi do góry.  
-Raczej na twoją niespodziankę, misiu- powiedział i przybliżył się do mnie. 
-Tsa-mruknęłam i wtuliłam się w szatyna. Mówiłam już, że nienawidzę niespodzianek?

-Juustin, serio?-mruknęłam niezadowolona gdy szatyn przewiązał mi oczy czarną bandaną.
-Yep-odpowiedział zadowolony i przyciągnął mnie do siebie. Nic nie mówiąc powoli ruszyliśmy.. gdzieś, gdziekolwiek. Czułam jak idziemy lekko pod górkę. 
-Już-powiedział szatyn po kilku minutach. - nie, czekaj- rzucił się na bandanę, gdy zobaczył, że chciałam ją rozwiązać.- ja to zrobię- zaśmiał się. 
-Jak chcesz- powiedziałam. Justin odsłonił mi oczy, a ja zobaczyłam coś naprawdę słodkiego, romantycznego i coś czego nigdy bym się nie spodziewała. 
-Wow-tylko tyle udało mi się powiedzieć. Przed nami znajdował się koc na którym stał duży brązowy koszyk, obok koszyka wino i kieliszki. Do okoła były porozsypywane płatki róż.
-To..- zaczęłam.- wow- nie mogłam inaczej określić tego co czuje. Na dodatek przed nami rozpowszechniała się przepiękna panorama Chicago- słońce powoli zachodziło. 
-Dziękuję- uśmiechnęłam się gdy szatyn podał mi lampkę czerwonego wina. 
-To nie koniec niespodzianek- uśmiechnął się i dopijając wino wstał z koca. 
-Gdzie idziesz?- zapytałam zdziwiona gdy szatyn zaczął schodzić z górki. 
-Zaraz przyjdę skarbie- powiedział i chyba udał się do samochodu. Również wypiłam alkohol, chciałam już odłożyć kieliszek. 
-A co tam- mruknęłam sama do siebie i nalałam sobie ponownie wino. 
-Twoje zdrowie Kylie-powiedziałam unosząc rękę z kieliszkiem do góry. 
-Chodź tu- usłyszałam po paru minutach i obróciłam się. Justin stał kawałek za mną, jedną ręką trzymał coś za swoimi plecami. Bez słowa wstałam i podeszłam do chłopaka. 
-Okey-zaczął lekko się uśmiechając. Wyciągnął za siebie małe granatowe pudełeczko przewinięte białą wstążką. 
Spojrzałam na pudełko i przeniosłam wzrok na szatyna. Zaśmiałam się cicho.
-Zanim otworzysz- powiedział i podał mi je.- obiecaj, że nigdy tego nie zdejmiesz.- spojrzał na mnie z uniesionym brwiami. 
-Nie wiem co to jest-odpowiedziałam i powoli rozwiązałam wstążkę.
-Obiecaj- zatrzymał moją rękę.
-Obiecuję- powiedziałam patrząc mu w oczy. Szczerze? Obawiam się co tam się znajduje. 
Pociągnęłam całkowicie za wstążkę i otworzyłam pudełko. Zatkało mnie. Nigdy w życiu nie widziałam czegoś tak pięknego. 
-Justin- mruknęłam i wyjęłam srebrny łańcuszek z śliczną srebrno-czarną zawieszkę w kształcie serca. 
-Nie musiałeś-zaczęłam.- to kosztowało pewnie fortunę...- powiedziałam i spojrzałam na chłopaka. 
-Przestań- od razu wtrącił Justin.- Odwróć się- powiedział. Wziął ode mnie naszyjnik i przekręcił mnie. Zaśmiałam się. Odgarnął mi włosy na bok i chwilę później zawiesił mi wisiorek na szyi. 
Gdy już chciałam się odwrócić poczułam usta szatyna na mojej szyi. Parsknęłam śmiechem. 
Przez przyjemność jaka rozniosła się po moim ciele, przechyliłam głowę w bok i dałam szatynowi większy dostęp. Składał mokre pocałunki od ramion do góry po mojej szyi. 
-Justin- mruknęłam i chciałam się obrócić. Chłopak przysunął się do mnie, położył ręce po mojej koszulce i zaczął sunąc po niej, a raczej pod nią do góry, nie przerywając robienia malinek na moim ciele. Jęknęłam z przyjemności jaka mnie ogarnęła. Kompletnie mu się oddałam. 
-Nie tutaj- mruknęłam gdy trochę się "ogarnęłam". Szatyn nic nie odpowiedział. Usłyszałam jak komórka wibruje w mojej tylnej kieszonce. Wyciągnęłam rękę i złapałam za iPhona. Rzuciłam okiem na sms od Ali.  
-Musimy iść- powiedziałam i obróciłam się przodem do szatyna. Mruknął niezadowolony.
-Kto to?- zapytał. 
-Ali, napisała żebym do niej przyszła-odpowiedziałam. Uspokoiłam się, Ali nic się na szczęście nie stało. Nie mam z nią kontaktu od wczoraj! 
-Przyjadę później po ciebie- powiedział. 
-Z chęcią- zaśmiałam się i złączyłam naszej usta. 

Zapukałam po raz chyba setny. Stałam przed domem Ali i waliłam w drzwi jak idiotka. Wywróciłam oczami i gdy już chciałam się odwrócić i iść zrezygnowana do domu, usłyszałam jak drzwi otwierając się. Spojrzałam z przerażeniem na ciemność jaka kryła się za nimi. Przełknęłam niewidzialną gulę w gardle. 
-Ali?- zawołałam i zrobiłam krok w kierunku domu.- Alison!-krzyknęłam i przekroczyłam próg. 
Nagle światło zapaliło się, usłyszałam jak coś wystrzela w górę. Pisnęłam przerażona, zamknęłam oczy i złapałam się za głowę. 
-Wszystkiego najlepszego Kylie!- podniosłam się i otworzyłam oczy. Przede mną stała Ali z Mikiem którzy trzymali puste opakowanie z którego wystrzelili kolorowe serpentyny. Przed pokój jak i salon w oddali wypełniony był mnóstwem balonów, wstążek, serpentyn i innych przeróżnych dekoracji. Ujrzałam kilku moich znajomych,a w tym moją mamę. Uśmiechnęłam się szeroko. I od razu rzuciłam się na Mika i Ali. 
-Jejku- wydusiłam z siebie. To co przygotowali, ta cała impreza niespodzianka, to było to czego najbardziej potrzebowałam. Żadnych drogich prezentów, pieniędzy. Tylko mama, Alison i Mike.
-Dziękuję!-pisnęłam jak małe dziecko dalej tuląc przyjaciół.- jesteście najlepsi!

                          *                          *                         * 
Więc... jak tam? 
Dziś, trochę inny rozdział, mam nadzieję, że się wam spodobał :)
Do następnego! xx 
Pamiętajcie żeby zostawić komentarz- motywuje mnie to do dalszego pisania.